vrijdag 31 oktober 2014

Dikke vette merci

Bonjour liebe leute,

Nog steeds zitten we hier in de wacht-modus, een soort twilight zone. Gekke tijd en daardoor vergeten we zelfs af en toe 'even' dat mijn moeder borstkanker heeft, maar de mensen om ons heen niet. Thank god! Want de kaartjes, lieve berichtjes, bloemetjes en chocola die mijn ouders en ik van jullie hebben gekregen doen ons goed.

vrijdag 24 oktober 2014

Stilte voor de storm

Vandaag geen update uit het ziekenhuis (+ allerlei onnavolgbare ontwikkelingen), want we zijn er zowaar eens een hele week niet geweest. Hoera! We proberen de tijd tot de operatie zoveel mogelijk op te vullen met leuke en fijne dingen.

vrijdag 17 oktober 2014

Slecht (weer)bericht

Donkere wolken pakken zich samen in en om Huize B. en die zullen voorlopig ook nog wel even blijven hangen. 

vrijdag 10 oktober 2014

De geit is (nog) niet gemolken, ik herhaal...

Gedachteloos pluk ik aan de plant op mijn werk. Welles, nietes, welles, nietes, welles... De blaadjes liggen in een kringetje rond mijn stoel. Waarom gebeuren er vaak dingen waar je helemaal geen rekening mee hebt gehouden? Waarom bestaat het leven niet alleen maar uit zekerheden? Waarom?

vrijdag 3 oktober 2014

Sorry mevrouw, ik had een noodslacht

Het is vrijdag en mijn ouders en ik zijn heel hard bezig om te doen alsof er niets aan de hand is. Dit is vrij moeilijk, want 

1. we bevinden ons in een ziekenhuis 
2. we zijn omringd met allemaal zielig kijkende mensen en 
3. er komt nu een serieus kijkende arts op ons afstevenen met zweet op zijn voorhoofd

woensdag 1 oktober 2014

Welkom


Lieve iedereen die dit leest,


Ik ben Liset, enig (en énig) kind, bijna 25, doorzetter, leesfreak, piekeraar, foodlover, wispelturig, liefhebber van zwarte humor en ik zeg graag wat ik denk. Vaak genoeg zeg ik ook dingen zonder te denken hoor.

Het punt is: mijn moeder heeft net te horen gekregen dat ze borstkanker heeft. Nu ben ik niet geheel onbekend met het fenomeen kanker. Mijn vader heeft namelijk nog niet zo lang geleden huidkanker gehad (in zijn gezicht) en mijn moeder deed in die tijd gezellig mee met een flinke dosis darmkanker inclusief stoma die nu, thank god, aan de wilgen hangt. Blijkbaar hebben wij hier als gezin nog niet genoeg van geleerd of de porties worden gewoon niet eerlijk verdeeld in het leven, dat kan ook, en nu staan wij weer aan de vooravond van een geheel nieuw project in het kankergomorra.  

Anyway, ik wil op deze blog niet alleen maar ‘zielige’ en ‘kijk wij het eens moeilijk hebben’- berichten plaatsen. Nope. Ik wil gewoon vertellen hoe het is als je moeder voor de tweede keer kanker krijgt, je aardig wat tijd door brengt in het ziekenhuis, veel heen-en-weer moet reizen tussen Amsterdam en Amersfoort, ook naar je werkt moet, zo af en toe wil socializen en flink uit de band springen. You get the point I think, eigenlijk alles wat jullie waarschijnlijk ook doen alleen doe ik er een beetje ziekenhuis en kanker bij.

Voel je vrij om mee te lezen & reacties waardeer ik zeer. Hier, op facebook, twitter, instagram. I have it all. Soort van dan…

Veel liefs

Liset

 
Mam & ik in het ziekenhuis